W jakie interakcje może wchodzić hydrochlorotiazyd?

Hydrochlorotiazyd to często stosowany lek moczopędny, który zmniejsza ilość płynów w organizmie przez zwiększenie ilości moczu wydalanego przez nerki. Jest to składnik wielu leków na nadciśnienie, stosowany jest także w leczeniu niektórych rodzajów obrzęków. Ze względu na dość powszechne zastosowanie tego preparatu ważne jest, aby pacjenci byli świadomi możliwych interakcji pomiędzy hydrochlorotiazydem a innymi lekami czy alkoholem, tak aby wykorzystać pełnię korzyści płynących z terapii i unikać niebezpiecznych skutków ubocznych.

Czym są interakcje lekowe?

Interakcje lekowe to zjawisko, które występuje, gdy dwa lub więcej leków wpływa na siebie nawzajem, zmieniając sposób działania jednego lub obu tych leków. Może to prowadzić do zwiększenia ryzyka wystąpienia skutków ubocznych lub obniżenia skuteczności leku. Niektóre interakcje mogą nie mieć żadnego znaczenia klinicznego, inne mogą nieznacznie wpływać na działanie leku, a jeszcze inne mogą stanowić potencjalne zagrożenia dla zdrowia, a nawet życia pacjenta.

W jakie interakcje z innymi lekami wchodzi hydrochlorotiazyd?

Stosowanie hydrochlorotiazydu jednocześnie z kortykosteroidami, kortykotropiną i amfoterycyną B może nasilać hipokaliemię, stan charakteryzujący się niskim poziomem potasu we krwi. Może to zwiększyć ryzyko zaburzeń rytmu serca.
Hydrochlorotiazyd zwiększa zapotrzebowanie na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe — może być konieczna zmiana dawki tych preparatów.
Podczas jednoczesnego przyjmowania hydrochlorotiazydu i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. ibuprofen, ketoprofen), istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia niewydolności nerek. Przyczyną takiego zjawiska jest fakt, że NLPZ hamują prostaglandyny, co prowadzi do zmniejszenia przepływu krwi w nerkach. To z kolei może wpływać na zmniejszenie diuretycznego, natriuretycznego i przeciwnadciśnieniowego działania hydrochlorotiazydu.
Stosowanie hydrochlorotiazydu z barbituranami, opioidami lub alkoholem może nasilać niedociśnienie ortostatyczne. To stan, w którym ciśnienie krwi gwałtownie spada, gdy osoba wstaje po siedzeniu lub leżeniu. Może to prowadzić do zawrotów głowy, a nawet omdlenia.
Hydrochlorotiazyd może zwiększać pobudliwość komór u pacjentów przyjmujących glikozydy naparstnicy. Hipokaliemia wywołana przez lek zwiększa toksyczność glikozydów naparstnicy.

Interakcja hydrochlorotiazydu z alkoholem

Stosowanie hydrochlorotiazydu jednocześnie z alkoholem może prowadzić do zwiększenia skutków ubocznych, takich jak zawroty głowy i senność. Alkohol może dodatkowo obniżyć ciśnienie krwi i zwiększyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego.
Z tego powodu nie należy spożywać alkoholu podczas terapii hydrochlorotiazydem.

Podsumowanie

Hydrochlorotiazyd, chociaż jest wysoce skuteczny w kontrolowaniu wysokiego ciśnienia krwi i leczeniu obrzęków, może wchodzić w interakcje zarówno z lekami, jak i alkoholem.
Pacjenci powinni być dobrze poinformowani o możliwości tych interakcji. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.